Kardeşimle hiç tartışmadım, hiç kıskanmadım diyen var mı ?
Yoktur. Çünkü buda hayatlarımızda çok doğal bir süreç.
Peki ya bu süreçte anne babalar neler yapmalı ?
Daha oyuncaklarını paylaşmaya alışamamışken, eve yeni bir misafir geliyor ve en değerlileri anne babalarını paylaşmak zorunda kalıyorlar. Anne babalar haklı olarak yeni gelen misafir çok küçük, ihtiyaçları fazla olduğu için onlara karşı ilgiyi arttırmak zorunda kalıyorlar. Böyle zamanlarda evdeki çocuğun, gelen bebeği kıskanması çok doğal ve normal bir süreçtir.
Peki ne yapmalıyız ?
“seni ondan daha çok seviyorum çünkü o altına yapıyor, çok fazla ağlıyor” gibi söylemlerde bulunmak doğru olur mu? Bu şekilde bir açıklama çocuğu benide küçükken sevmiyorlar mıydı düşüncesine götürecektir. Bunun yerine; abartmadan ve ayrıştırmadan gerekli şekilde ilgi göstermek lazım. Bebeklik anıları anlatılarak hatta varsa fotoğraflara bakılarak benzerliklerini gösterip, o da küçükken aynı süreçten geçtiğini ona hissettirmek. Hatta anne ve çocukların beraber vakit geçirmesi için küçük bebeğin ihtiyaçlarından bazı sorumluluklar seçilebilir. Mesela hadi gel beraber ninni söyleyelim kardeşine, banyo yaptırırken” elime biraz şampuan sıkabilir misin?” Veya bezini ve ıslak mendilini getirebilir misin gibi küçük sorumluluklar almak ikisinide eşit sevdiğinizi ve ikisiylede eşit derecede vakit geçirmek istediğinizi göstermiş olacak.
Peki ya kucağına almak isterse veya ona dokunmak isterse ne yapmalıyız ?
Kafasını bile tutamayan bebeğin büyük çocuk tarafından kucağa alınmak istenmesi elbetteki ebeveynler için zor bir süreç fakat kucağına almak istediğinde veya ona dokunmak istediğinde aşırı tepkiler vermemek en doğrusu olacaktır. Bebeği kucağına almak istediğinde; babadan küçük bebeği tutması rica edilir, ilk olarak anne büyük çocuğu kucağına oturtup daha sonra küçük bebeği ikisinin kollarında olacak şekilde kucağına alarak, büyük çocuğunuza hem seni hemde onu sevebilecek kadar büyük bir kucağım hemde kalbim var mesajını verebiliriz. Bunun yanında çocuklar kucağımızdayken her ne kadar zarar gelecek korkusu ve tedirginliği olsada bunu elimizden geldiği kadar yansıtmamaya çalışmak en doğrusu olacaktır.
Peki büyük çocuğa nasıl zaman ayıracağız ?
Bu süreçte büyük çocuğumuzun alıştığı bir düzeni olduğu için sizden "hadi parka gidelim, hadi şarkı söyleyelim, hadi zıplayalım, benimle oyun oyna" gibi istekleri size uymayan vakitlerde olabilir. Mesela kardeşi uyurken şarkı söylemek isteyebilir veya siz bebeği emzirirken parka gitmek isteyebilir, böyle zamanlarda ona sen artık büyüdün akıllı bir çocuk ol ve otur veya şuan kardeşin uyuyor sessiz ol dersek çocuğumuz normal olarak “ kardeş geldi, parka çıkamıyoruz, kardeş geldi, annem benimle ilgilenemiyor” diye düşünür ve kardeşine şiddet uygulayabilir. Böyle zamanlarda durumu hemen fark edip, çocuğunuzla beraber o ortamdan çıkıp bunun sebebini anlamak çok önemlidir.
Bu durum büyük yaştaki çocuklarınız içinde geçerlidir örneğin “arabamı aldı, bana koca ayak” dedi gibi krizlerle karşı karşıya kalabiliriz. Böyle durumlarda mutlaka onu anladığımızı belli etmeliyiz yani his ve duygularını yansıtmalıyız ve daha sonra seçim sunmalıyız.
Bu süreçte sadece anne mi rol alacak, baba bu süreçte nerede ?
Unutmayalım ki bir yuva kurarken eşler her koşulda bir birlerine yoldaş olmaları için bu yola çıkarlar ve çocuklar olduğunda da birbirlerine yardımcı olmak zorundadırlar. Peki bu konuda babalar nasıl yardımcı olabilir? 2. veya 3. Çocuk gelmeden önce evde diğer çocuklarla annenin yaptığı bazı aktiviteleri yavaş yavaş bebek gelmeden önce baba üstlenebilir. Geceleri çocuklara kitabı anne okurken artık baba okumaya başlayabilir, anneyle daha çok oyun vakti yapılıyorsa, artık baba biraz daha bu vakite dahil olabilir, sinema saatleri babayla beraber yapılabilir ve annede bu saatlerde küçük çocuğula ilgilenmesi daha kolay olur.