Bildiğiniz gibi toplum olarak oldukça zorlu bir süreçten geçiyoruz. Bu sürecin yetişkinlere olan etkisi yadsınamaz fakat hiç şüphesiz ki henüz bedensel, ruhsal gelişimleri devam eden çocuk ve ergenler için süreci yönetmek bir kat daha zorlaşıyor. Çocuk ve ergenler daha bu yaşananlarla tam mânasıyla başa çıkamamışken başlı başına büyük bir stres kaynağı olan meslek seçimi ve yol haritası çizmeleri gerekiyor. Tüm bunlar için çocuklar, ergenler ve ebeveynler olarak neler yapabiliriz?
Peki ebeveynler bu aşamada ne yapmalı?
Çocuk ve ergenler için beyin gelişimi henüz tam anlamıyla tamamlanmadığı için kritik düşünme, problem çözme, akıl yürütme ve mantıksal aktiviteler de bireylerin başarısı yetişkinlere oranla daha azdır. Hormonal değişimlerin de etkisiyle olay ve durumlara karşı genellikle daha duygusal yaklaşabilirler. Ne yazık ki geleceklerini belirlemek durumunda kaldıkları dönem de tam bu karmaşayı yaşadıkları zamana denk geliyor. Bu aşamada anne ve babalara çok iş düşüyor.
*Çocuklarınızla sürekli konuşmayı ve iletişimde olmayı ihmal etmeyin.
*Sorumluluk vermekten çekinmeyin. Vereceği kararların sorumluluğunu da üstlenmeyi öğrenmeli.
*Onun ilgi alanlarını destekleyin ve fikirlerini dikkate alın.
*Başarılarını takdir edin, başarılı olduğu alanlarda onu destekleyin.
*Kendisini tanıması için yol gösterin.
*İlgi alanlarını ya da hayalindeki mesleği tanıyıp deneyimlemesi için fırsat verin.
*Mesleğin toplumdaki niteliğinden çok çocuğunuzun kişisel olarak tatmin olmasına
odaklanın.
*Düşüncelerinizi baskı ve dikte yerine daha yakın bir iletişim kurarak sunun.
->Tüm bunları sadece bu süreç için değil tüm yetiştirme sürecinize yaymanız hem aile içi bağlarınızı güçlendirecek hem de çocuğunuzun kendine olan özgüvenini kuvvetlendirecektir. Her ne kadar kendimizi tanımak bile uzun bir süreç alıyorsa da çocuklarımızı tanımak ve anlayabilmek için de aynı çabayı sarf etmemiz gerekiyor. Çok zor ve yorucu fakat ebeveyn olmanın gücü hepsinin üstesinden gelmeye yeter.
En Uzun Yolculuk Kişinin Kendini Tanıma Yolculuğudur.
Yetişkinliğe ulaştığımızda bir birey olarak kendimizi yeterince tanıdığımızı düşünebiliriz. Hayat bir deniz gibi sürekli yenilenen bir süreçtir. Bu yenilikler ve değişimler içinde tam anlamıyla şimdi kendimi tanıyorum ben bunu seviyorum bunlar zayıf bunlar güçlü yönlerim diyemiyoruz çünkü gündelik hayatta bile yaşadığımız yeni, farklı bir deneyim bizi bambaşka bir insan yapabiliyor. Tüm bunlara rağmen kararlar ve seçimler kendi irademizde olduğu zaman sonuçlardan da tamamen şahsımız sorumlu oluyor. Verdiğimiz tepkiler, hissettiklerimiz ve baş etme stratejilerimiz kendimizi tanımamıza yardımcı oluyor. Bir seçim yapmadan sonucu göremiyor sonucu görmeden de deneyim sahibi olamıyoruz.
Bu sebeplerden dolayı öğrenmenin ve kendimizi bir birey olarak tanımamızın en iyi yolu deneyimlemektir.
Hayatımız için bir yol çizerken de çocuk ve ergenler için en önemli nokta burasıdır.
*Deneyimleyerek kendimizi tanımak.
*Sorumluluk almak.
*Sonuçlar ışığında kendimizi geliştirmek ve yeni seçimlerimizde eski deneyimlerimizi göz önünde bulundurmak.
Bir yetişkin olma yoluna adım adım ilerlerken karşılaştığınız bir çok engebe oldu ve daha da olacak. Bu süreci atlatmak gerçekten kolay değil fakat bunun üstesinden gelme gücü sizde var. Zor ama yapabilirsiniz.